Moje angielskie wakacje - Londyn

   Kolejnym punktem na mapie zwiedzania był Londyn. Ponieważ wcześniej gościłam w tym mieście i sporo widziałam, wymyśliłam sobie, że tym razem odwiedzę Shakespeare's Globe Theatre. Najpierw jednak wysiadłyśmy z pociągu na stacji St. Pankras.

Następnie udałyśmy się w kierunku Tower of London. Podczas mojej poprzedniej wizyty  kilka lat temu ogromne wrażenie zrobiła na mnie kolekcja klejnotów królewskich, a także zbroja Henryka VIII. Był naprawdę postawnym mężczyzną.

Nasze kroki skierowałyśmy na Tower Bridge. 

Po drodze zainteresował nas konny patrol.

           

Windą wjechałyśmy na górę, widok, jaki rozlegał się z mostu zapierał dech w piersi. Nie wiadomo było, w którą stronę patrzeć.

Największe wrażenie  robiła szklana podłoga, przez którą widać jezdnię znajdującą się poniżej (34 metry) oraz rzekę (44 metry). Niektórzy mieli problem, aby tam stanąć i spojrzeć w dół. Trzeba było przytrzymać siłą do zdjęcia ;-)

Ja na szczęście nie miałam z tym kłopotu.

W końcu dotarłyśmy do Globe. Wejście jest bardzo nowoczesne. 

Jednak później przechodzimy do innej epoki, nagle znajdujemy się w czasach Szekspira. 

   

   Wybrałyśmy się na "Ryszarda II". Teatr mnie zauroczył. To miejsce o niesamowitej energii, spektakle grane są tak, jak za czasów Szekspira. Zresztą sama budowla jest wierną kopią tego teatru, w którym wystawiał swoje sztuki. Pogoda nie rozpieszczała aktorów, początkowo było słonecznie, aczkolwiek trochę wiało, później przyszły chmury i zaczął padać drobny deszczyk. Część widowni też nie miała lekko. ludzie stali trzy godziny (tam gdzie najtańsze bilety) i też mokli. Przeżycia niesamowite. A moja znajomość, a właściwie brak znajomości języka wcale nie utrudniała mi oglądania. Sztukę czytałam po polsku, a język teatru jest uniwersalny. 

Po spektaklu udałyśmy się na pieszy spacer po mieście.

                                                                      Big Ben i London Eye

                    Parlament i ja zmęczona dłuuugim spacerem

 Obok stary budynek, w którym teraz mieści się restauracja. Wygląda niesamowicie pośród wysokich, szklanych biurowców. Jakby zagubił się tu przez przypadek.

Poniżej Katedra Świętego Pawła, największy anglikański kościół. Warto wejść do środka, a także wspiąć się na galerie, z których roztacza się piękny widok na Tamizę. Ciekawostką jest Galeria Szeptów. Słowo wypowiedziane szeptem z jednej strony Galerii słyszane jest po jej drugiej stronie. Miałam okazję to sprawdzić podczas poprzedniego pobytu w Londynie. Tym razem katedrę podziwiałam z zewnątrz.







 Most Milenijny to pieszy most łączący brzegi Tamizy. Gdy kilka lat temu po raz pierwszy po nim chodziłam przeżyłam lekką traumę. To był wietrzny lutowy dzień i most dosyć mocno się bujał. Teraz było spokojnie.

Opactwo Westminsterskie. Niestety nie udało nam się wejść, bo trwało nabożeństwo. Mam nadzieję, że może następnym razem.

A później powrót do domu i drzemka w pociągu.

Podróżowałyśmy pociągiem i metrem. Komunikacja w Anglii nie jest najtańsza. Jednak komfort podróży pociągami tzw. podmiejskimi jest porównywalny do podróży naszym pendolino. Jeżeli mamy zaplanowaną trasę podróży, bilety na wszystkie połączenia kupuje się w początkowym punkcie podróży. Nie trzeba w miejscu każdej przesiadki szukać kas, by kupić bilet dalej. Poza tym warto zwrócić uwagę, w jakich godzinach się podróżuje, ponieważ od tego zależy cena biletu. Najdrożej jest w godzinach szczytu. 

  Ciekawą propozycją jest oferta 2 za 1 jeżeli podróżujesz pociągiem. To znaczy, że gdy okaże się bilet kolejowy można za cenę jednego biletu wstępu do jakiegoś miejsca dostać dwa. W taki sposób weszłyśmy na Tower Bridge, czy następnego dnia do Pawilonu Królewskiego w Brighton. Wystarczy zarejestrować się na tej stronie i wydrukować voucher. Wizyta w Globe także nie musi być kosztowna. Miejsca stojące dostępne są już za 5 funtów. Nasze miejsca siedzące z boku sceny (Lower Gallery), ale z całkiem niezłą widocznością kosztowały 17 funtów.

   Na dzisiaj tyle. Jeżeli nie jesteście znudzeni zapraszam na ciąg dalszy jutro.