Nadal czytam jak szalona. Wczoraj późnym popołudniem zaczęłam kolejną część z trylogii Katarzyny Michalak "Czerwień jarzębin". To dalsze losy trzech przyjaciółek i trzech braci Prado. I znowu są emocje, łzy oraz tragiczne zwroty akcji. Poszłam spać, gdy skończyłam książkę, bo jak wszystkie powieści tej autorki, czyta się szybko. Na trzecią część muszę poczekać, w mojej bibliotece ustawiła się po nią kolejka.
A dzisiaj przeczytałam ciekawą opowieść Felicji Konarskiej o jej rodzinie ze strony matki i ze strony ojca. Przeczytałam z dużym zainteresowaniem, gdyż autorka nawiązuje znowu do czasów dzieciństwa spędzonych na Wołyniu. Pisałam o jej wcześniejszych książkach "Liście na wietrze" i "Wołyń - moja tęsknota i inne miniaturki". Cieszę się, że po raz kolejny mogłam sięgnąć po książkę pani Felicji. Tym bardziej, że mieszkamy niedaleko siebie. 
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz